Στην Ηλιούπολη δολοφονούμε τους αγωνιστές και δεύτερη φορά.

Πέρασαν 46 χρόνια από την ημέρα που το φασιστικό παρακράτος δολοφονούσε τον Γρηγόρη Λαμπράκη στη Θεσσαλονίκη. Γεγονός που σημάδεψε την πολυτάραχη μεταπολεμική ιστορία της χώρας μας, πυροδοτώντας ένα από τα μεγαλύτερα κινήματα δημοκρατικής αναγέννησης, ιδιαίτερα στο χώρο της νεολαίας.

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης είχε διακριθεί σε πολλούς στίβους. Μα πάνω από όλα διακρίθηκε για την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη, τη λεβεντιά, τον ασυμβίβαστο αγώνα του. Υπηρέτησε το Ελληνικό αλλά συμμετείχε ενεργά στο Ευρωπαικο και Παγκόσμιο Κίνημα Ειρήνης. Οι αγώνες και η θυσία του μαραθωνοδρόμου της Ειρήνης, αποτελούν διαρκή πηγή έμπνευσης ακόμη και σήμερα. Γιατί συνεχίζονται και σήμερα, οι αγώνες κατά των πυρηνικών, κατα των πολεμικών εξοπλισμών, για την κατάργηση του ΝΑΤΟ, για την ειρήνη στα Βαλκάνια, για μια ενωμένη Κύπρο χωρίς στρατούς κατοχής, για ελεύθερη Παλαιστίνη.

Κι όμως, για αυτόν τον αγωνιστή της ελευθερίας, δυο χρόνια τώρα, δεν βρέθηκε ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο γης για να στηθεί το άγαλμα που ήταν αφιερωμένο σε αυτόν και ξηλώθηκε για τα έργα του ΜΕΤΡΟ στην πόλη μας.

Στέκει στο Φυτώριο του Δήμου, πεταμένο σε μιαν άκρη, σκονισμένο και λασπωμένο, γιατί στην πόλη μας δολοφονούμε τους αγωνιστές και δεύτερη φορά.

Γιατί αντι να ξαναστηθεί σε έναν από τους πολλούς ελεύθερους χώρους της Ηλιούπολης (προσωρινά ή μόνιμα), πετάχτηκε μαζί με σκουπίδια σε μιαν άκρη, ώστε κανείς να μην το βλέπει, να μην θυμάται, να μην τιμάει τον Γρηγόρη Λαμπράκη.

Το ΔΣ του Σωματείου, απαιτεί από την Δημοτική Αρχή να στήσει άμεσα το άγαλμα του Αγωνιστή της Ειρήνης σε ένα κεντρικό σημείο της Ηλιούπολης. Σε περίπτωση που η αδιαφορία και η προσβολή αυτή συνεχιστεί, δεσμευόμαστε, ότι θα στήσουμε το άγαλμα αυτό - τιμώντας τον Γρηγόρη Λαμπράκη - με δικά μας μέσα, μπροστά στο Δημαρχείο.

Αναδημοσίευση από: http://sergdh.blogspot.com/